Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα έφτανε η μέρα να αποχαιρετίσουμε τον αγαπημένο μας συνάδελφο και Διευθυντή, Γιώργο Μιχαηλίδη. Ωστόσο, μέσα στην απέραντη θλίψη μας για τον πρόωρο και αδόκητο χαμό του, θέλουμε να μοιραστούμε μερικές σκέψεις για τον Γιώργο, αν και ξέρουμε καλά ότι ποτέ δεν του άρεσαν τα πολλά λόγια…
Ο Γιώργος υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση στο Γυμνάσιό μας αρχικά ως καθηγητής και τους τελευταίους τρεις μήνες από την υπεύθυνη θέση του Διευθυντή. Σε κάθε περίπτωση, αφήνει πίσω του σημαντικό διδακτικό και παιδαγωγικό έργο. Η έγνοια του ήταν πάντα στραμμένη στη μόρφωση των παιδιών μας αλλά και στον ψυχισμό τους και προσπαθούσε να δημιουργήσει γέφυρες επικοινωνίας μαζί τους και με τις οικογένειές τους.
Από τη μέρα που ανέλαβε τα καθήκοντα του Διευθυντή δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις για την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου μας. Ήταν κάθε πρωί η πρώτη μας καλημέρα, διαθέσιμος πάντα για όλους, με όραμα το 5ο Γυμνάσιο να γίνει το σχολείο στο οποίο κάθε μαθητής θα ήθελε να φοιτά.
Οφείλουμε, όμως, να αναφέρουμε πως ακόμη πιο αξιοθαύμαστο ήταν το γεγονός ότι προσέφερε φιλανθρωπικό έργο τεράστιο σε αναλογία με την τόσο σύντομη θητεία του. Κάθε φορά που αντιλαμβανόταν ότι κάποιος μαθητής/μαθήτριά μας ή οποιοσδήποτε συνάνθρωπός μας χρειαζόταν βοήθεια, έκανε τα πάντα για να τους συνδράμει.
Ένιωθε ευγνωμοσύνη που βρέθηκε σε αυτή τη θέση και κατάφερε να αντιληφθεί πόσες πολλές ενέργειες μπορούν να γίνουν από τη θέση του Διευθυντή αλλά και από μία σχολική μονάδα γενικότερα.
Για να μεταφέρουμε τα δικά του λόγια: "Την επόμενη χρονιά που δεν θα είμαι πλέον Διευθυντής, θα έχω γίνει ένας καλύτερος καθηγητής!"
Σε ευχαριστούμε, Γιώργο, που ήσουν και θα είσαι έμπνευση για εμάς!
Ο Σύλλογος Διδασκόντων
του 5ου Γυμνασίου Νεάπολης