Η παλιά πόλη της Ξάνθης

μια πόλη σαν παραμύθι…

της Κυριακής Κάππα (Β1)


Προς το τέλος του περασμένου Μάρτη, το ηλεκτρονικό μας περιοδικό πραγματοποίησε τριήμερη εκπαιδευτική επίσκεψη στην πόλη της Ξάνθης. Μία πραγματικά υπέροχη περιοχή και, κατά τη γνώμη μου, No1 προορισμό για άτομα κάθε ηλικίας και για κάθε περίσταση. Με ένα τέτοιο κριτήριο, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε μία αφιέρωση σε μία τόσο πλούσια σε ομορφιά πόλη, όπως αυτή.

 

 

    Φυσικά, όλα τα αξιοθέατα και οι περιοχές όπου πήγαμε ήταν μαγευτικές. Αυτή όμως που εγώ ποτέ δεν θα μπορέσω να ξεχάσω έχοντας αποτυπωμένες στο μυαλό μου όλες τις εικόνες και χαραγμένες στην καρδιά μου όλες τις εμπειρίες είναι η παλιά πόλη της Ξάνθης. Μία πόλη άλλης εποχής, της οποίας η ομορφιά είναι ανέκφραστη!

     Η παλιά πόλη της Ξάνθης βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Ξάνθης, αποτελεί τον ιστορικό της πυρήνα και καλύπτει έκταση 380.000 τ.μ..

     Στο τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου, παρά τις προσπάθειές της να αναστηλωθεί, καταστρέφεται ολοσχερώς από σεισμό το 1829. Δεν το βάζει όμως κάτω και αρχίζει να ανακατασκευάζεται.

      Στην παλιά πόλη υπάρχουν πολλά αξιοθέατα, όπως το Λαογραφικό-Ιστορικό μουσείο, η Πινακοθήκη «Παυλίδης», η οικία γέννησης του Χατζηδάκι (GrandMaison), το Ρολόι, η πλατεία Αντίκα και το «Σπίτι της Σκιάς».

 

Σε περίπτωση επίσκεψής σας στο λαογραφικό-ιστορικό μουσείο, κάτι που προτείνω ανεπιφύλακτα στους φίλους της ιστορίας, θα παρατηρήσετε όμοιες ενδυμασίες και συνήθειες μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Εξάλλου, στην πόλη και σε κάποια από τις βόλτες σας, σίγουρα θα δείτε τζαμιά που έχουν υπέροχη εσωτερική διακόσμηση και χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα. Λεπτομέρειες ίσως, που δηλώνουν ωστόσο την αρμονική συνύπαρξη και τον αμοιβαίο σεβασμό ανάμεσα σε δύο διαφορετικές θρησκείες.

 

 

Επιπλέον, σε όλους τους οπτικούς τύπους και φίλους της αρχιτεκτονικής προτείνω πολύωρες βόλτες στα στενά της παλιάς πόλης. Μόνο όσοι το τολμήσουν θα καταλάβουν τη μαγεία τού να αλλάζεις πολιτισμό σε κάθε πέντε βήματα, καθώς όλοι οι οικονομικοί μετανάστες που ήρθαν στην πόλη είχαν το δικαίωμα να κρατήσουν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου τους.

 

 

Παράλληλα, δεν πρέπει να παραβλέψετε την πλατεία Αντίκα, η οποία έχει πάρει τον όνομά της από τον Γιάγκο Αντίκα, έναν κουρέα που έδειξε θάρρος, γενναιότητα και αγάπη για την πατρίδα του. Δεν πρόδωσε τους συμπατριώτες του, παρά τα βασανιστήρια στα οποία υπέστη από τους Βούλγαρους, στα μέσα του πολέμου μεταξύ Βουλγάρων και Ελλήνων στις αρχές του 20ού αιώνα.

 

 

Για τους φίλους της τέχνης, θεωρώ την Πινακοθήκη ως έναν από τους καλύτερους προορισμούς. Το κτίριο αναπαλαιώθηκε το 1997 από τον Δήμο Ξάνθης και αφιερώθηκε στον Χρίστο Παυλίδη, σύγχρονο Ξανθιώτη ζωγράφο, που δώρισε έργα του στον Δήμο, για τα οποία υπάρχει μόνιμη έκθεση στην Πινακοθήκη. Πραγματικά, η επίσκεψη θα σας μείνει ως μία αξέχαστη εμπειρία!

Κλείνοντας, αν ζητάτε την προσωπική μου γνώμη, η παλιά πόλη της Ξάνθης αποτελεί για τον επισκέπτη την πύλη για ένα ταξίδι στον χρόνο, μέσα από τα σοκάκια που συνοδεύονται από μία ξεχωριστή αρχοντιά, από τα κτίρια που σε μεταφέρουν σε μια χρυσή εποχή και σου προσφέρουν γενναιόδωρα ένα παραμυθένιο θέαμα!

 


Το Mειονοτικό σχολείο

της Βασιλικής Λιγούδη (Β1)

Μόλις φτάσαμε στην Ξάνθη, ο πρώτος μας προορισμός ήταν το Μειονοτικό Γυμνάσιο-Λύκειο Ξάνθης.

 

     Τα μειονοτικά σχολεία απευθύνονται αποκλειστικά στη μειονότητα μιας περιοχής. Είναι ιδιωτικά και δημόσια. Ο διευθυντής είναι πάντα μουσουλμάνος, ενώ ο υποδιευθυντής είναι εκπαιδευτικός από την πλειονότητα της περιοχής. Οι εκπαιδευτικοί χωρίζονται σε δασκάλους  που διδάσκουν στην Τούρκικη γλώσσα και σε αυτούς που διδάσκουν στα Ελληνικά. Τα παιδιά μαθαίνουν και τις δύο γλώσσες συμπεριλαμβανομένης και της Αγγλικής.

    Μετά το καλωσόρισμα, παρουσιάσαμε τις δράσεις των προγραμμάτων της διαμεσολάβησης. Έπειτα ακολούθησαν τα παιχνίδια γνωριμίας. Χωριστήκαμε σε μεικτές ομάδες και μιλήσαμε για τον εαυτό μας.

 

    Νομίζω πως ήταν μια ευχάριστη συνάντηση και για τα δύο σχολεία. Ένα σημαντικό μάθημα που, κατά τη γνώμη  μου,  πήραμε ήταν πως παρόλες τις υπάρχουσες πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφορές,  στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι έφηβοι με τις ίδιες ανησυχίες.

 

Πηγή:http://www.avgi.gr/article/10808/5443261/to-meionotiko-scholeio-kai-oi-draseis-politismou


Η επίσκεψή μας στο Κανάλι 6

της Ελένης Σεμανιάκου (Β3)

 

 

Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής επίσκεψης στην Ξάνθη, το περιοδικό μας επισκέφτηκε ένα από τα τοπικά κανάλια, το Κανάλι 6. Στον χώρο μάς ξενάγησε ο Γενικός Διευθυντής, κ. Παύλος Σιδηρόπουλος, ο οποίος κατά τη διάρκεια της ξενάγησης μάς έδωσε συνέντευξη σχετική με τη δουλειά ενός ρεπόρτερ και με το κανάλι.

    Αρχικά, μας μίλησε για το μοντάζ και για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει αυτό στην τηλεόραση. Μπήκαμε σε μια αίθουσα  όπου μας έδειξε πιο αναλυτικά τη διαδικασία αυτή και παρουσίασε τα βασικά στοιχεία του μοντάζ.

     Στη συνέχεια κατεβήκαμε σε μια αίθουσα, όπου υπήρχε ένα μεγάλο έπιπλο. Ήταν «τσακισμένο» και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Σιδηρόπουλου, ειδικά κατασκευασμένο, για να περιλαμβάνει όλα τα μηχανήματα που έχουν να κάνουν με τα γραφικά, τη ροή προγράμματος, τα post προτάξεων κ.τ.λ.

    Εκεί, μας εξήγησε αρκετά πράγματα για την τηλεόραση, τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει, τα εμπόδια, τα μειονεκτήματα και τα προτερήματά της, πώς χειριζόμαστε κάποιες καταστάσεις και τις δυνατότητες που προσφέρει.

    Τέλος, μπήκαμε στην αίθουσα απ' όπου βγαίνουν οι ειδήσεις και οι ζωντανές εκπομπές του καναλιού. Ήταν σίγουρα μικρότερη από ό,τι περιμέναμε και από ό,τι φαίνεται στην τηλεόραση. Στο κέντρο της υπήρχαν τρεις μεγάλες κάμερες και μια μεγάλη ημικυκλική έδρα. Η μεσαία κάμερα είχε το λεγόμενο « Autocue» (το μυστικό των ειδήσεων), για το οποίο μιλήσαμε στη συνέχεια). Αφού περάσαμε όλοι από τη θέση του παρουσιαστή, εκτός από το autocue, συζητήσαμε για γεγονότα πίσω αλλά και μπροστά από τις κάμερες, τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ τους την ώρα που βρίσκονται στον αέρα, και τις οικονομικές δυσκολίες για να εξασφαλίσουν  όλο τον εξοπλισμό που χρειάζονται.

 

 

Απομαγνητοφώνηση συνέντευξης:

Τι είδους εκπομπές έχετε;

Το κανάλι έχει κυρίως δημοσιογραφικό χαρακτήρα, όμως το δελτίο ειδήσεων είναι η εικόνα και το πρόσωπο της εταιρείας ή του καναλιού. Δεν μπορεί όμως να στηριχτεί μόνο σε δελτίο ειδήσεων, γι’ αυτό έχουμε και ψυχαγωγικές εκπομπές.

Ποιες είναι οι δυσκολίες και οι ευκολίες της εκπομπής;

Το κόστος και το επίπεδο παραγωγής στην ελληνική τηλεόραση είναι τεράστιο. Ανάλογα με τις δυνατότητες που έχουμε παράγουμε κάποιες εκπομπές. Φανταστείτε ότι, όταν έχουμε στη Ξάνθη την παράσταση καρναβαλιού (που είναι από τα κορυφαία γεγονότα που γίνονται στην πόλη), το κόστος για να το καλύψουμε ζωντανά με τρεις κάμερες ξεπερνάει τις 4.000€. Αυτά δεν τα παίρνω από κανέναν, το κάνω όμως για την εταιρεία, για να έχω τηλεθέαση και περιμένω μετά να μου τα γυρίσει η αγορά. Γι’ αυτό παράγουμε αυτή την αλυσίδα.

Ποιο είναι συνήθως το ποσοστό της τηλεθέασης που έχετε;

Το κανάλι στο δελτίο ειδήσεων είναι το νούμερο 3 στην περιοχή μαζί με τα πανελλαδικά και κοντεύουμε το 70%. Στα υπόλοιπα είμαστε 5ο κανάλι στην πόλη μαζί με τα πανελλαδικά.

Έχετε έρθει ποτέ σε δύσκολη θέση για να δημοσιοποιήσετε κάποια είδηση;

Κάθε μέρα.

Και πώς το χειρίζεστε;

Ανάλογα με την περίπτωση. Αυτή την ερώτηση δεν θα την κάνετε εδώ, εδώ η περιοχή είναι δύσκολη. Και δεν το καταλαβαίνει και ο κόσμος, αλλά σαν πόλη και σαν άνθρωποι αυτής της πόλης τόσα χρόνια κρατάμε ισορροπίες και είμαστε όλοι ικανοποιημένοι.

Στην εφημερίδα κάτω γράφετε: Εβδομαδιαία ανεξάρτητη εφημερίδα. Πόσο ανεξάρτητη είναι η τηλεόραση και ο ρυθμός της από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα;

Η εφημερίδα και οι εφημερίδες είναι ένα κεφάλαιο μόνες τους. Οι περισσότερες είναι ανεξάρτητες. Τα ηλεκτρονικά μέσα εδώ δεν είναι και τόσο ανεξάρτητα. Δεν μπορούν να είναι αυτόνομα οικονομικά. Η πολιτική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, γιατί την διαχειριζόμαστε! Αυτή είναι η δουλειά μας.

Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει κάποιος, για να διαχειριστεί σωστά ένα κανάλι;

Σίγουρα θες μια καλή γενική παιδεία. Και αυτά που τώρα εσείς βρίζετε, που σας μαθαίνουν στο σχολείο, όταν μπήκα εδώ, τότε κατάλαβα τι ήθελαν να πουν. Αυτή η δουλειά θέλει πολυεπίπεδες γνώσεις. Σαφώς μια νομική ή μια οικονομική επιστήμη είναι ό,τι καλύτερο για εδώ σήμερα πια, γιατί στα χρόνια τα δικά μας δεν είχαμε σχολές δημοσιογραφίας, όλοι ήμασταν αυτοδίδακτοι.

Σας ευχαριστώ πολύ!

 


Το σπίτι της σκιάς

της Άλκηστης Ρήτορα (Β1)

Το σπίτι της σκιάς είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα και αξιοσημείωτα μουσεία στην Ελλάδα.  Σ’ αυτόν τον εκθεσιακό χώρο εκτίθενται διάφορα έργα τέχνης από σκουπίδια, κυρίως από ανακυκλώσιμα υλικά, τα οποία φωτίζονται κατάλληλα, ώστε να δημιουργούν ποικίλες σκιές στους τοίχους. Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν "Μα καλά, πώς γίνεται οι σκιές να απεικονίζονται με τέτοιο τρόπο που να μπορούν να σχηματιστούν διάφορες παραστάσεις, εικόνες, πρόσωπα και συναισθήματα;" Κι όμως, όχι μόνο μπορούν να σχηματιστούν με την παραμικρή λεπτομέρεια, αλλά μπορούν και να σε αγγίξουν με το βαθύ τους νόημα!

   Ο δημιουργός του μουσείου ονομάζεται Τριαντάφυλλος Βαΐτσης και από το βιογραφικό του, που ακολουθεί, καταλαβαίνουμε πως από μικρός ήθελε να ασχοληθεί με την τέχνη καθώς είχε ως χόμπι τη ζωγραφική, την ξυλογλυπτική, τις κατασκευές με σύρμα, το θέατρο καθώς και την ποίηση. Σπούδασε Μηχανικός Περιβάλλοντος στην Πολυτεχνική σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Ασχολήθηκε με το επάγγελμα το οποίο σπούδασε από το 2003. Το 2008 ξεκίνησε να ανακαλύπτει την τέχνη, την ονομαζόμενη Trash Art, δηλαδή Τέχνη Από Σκουπίδια, την οποία στην πορεία ανέπτυξε δημιουργώντας το 2014 Το Σπίτι Της Σκιάς. Έργα του έχουν παρουσιαστεί επίσης σε εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα  καθώς και στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και την Τουρκία.

 

 

    Θέλω όμως να σας μιλήσω και για τη δική μου, την προσωπική εμπειρία στο Σπίτι Της Σκιάς, καθώς λόγω της εκπαιδευτικής μας εκδρομής στην Ξάνθη, είχα την ευκαιρία να το δω από κοντά, και πραγματικά οι έντονες εικόνες και τα ισχυρά συναισθήματα είναι αυτά που κυριαρχούν στο μυαλό μου ακούγοντας γι' αυτό το φανταστικό μέρος.

     Όλα τα έργα τα οποία είδαμε στο μουσείο μου άρεσαν αρκετά, αλλά ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε το έργο το ονομαζόμενο "Απώλεια" το οποίο με έναν ιδιαίτερο και πολύ ξεχωριστό τρόπο, όπως άλλωστε και όλες οι σκιές που υπάρχουν στο μουσείο,  απεικόνιζε το πένθος και την απώλεια ενός ανθρώπου. Επίσης, τα σχηματισμένα πρόσωπα διάφορων διάσημων ανθρώπων ήταν αυτά που έμεναν στον επισκέπτη λόγω της απίστευτης ομοιότητας τους. Κάποια απ' αυτά ήταν η Marilyn Monroe, o John Lennon και o Albert Einstein.

 

 

Χωρίς αμφιβολία, είναι από τα μέρη τα οποία θα ήθελα πολύ να επισκεφθώ ξανά και από τα μέρη που μου έμειναν περισσότερο απ' όλη την εκπαιδευτική εκδρομή. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα, καθώς βρίσκεται και σ' έναν πολύ όμορφο και γραφικό χώρο, την Παλιά Πόλη της Ξάνθης. Θα συνοψίσω γράφοντας μία φράση την οποία είπε ο ίδιος: «Αυτό που βλέπουμε είναι πάντα λιγότερο απ' αυτό που κοιτάμε. Κάθε αντικείμενο, κάθε κατάσταση, κάθε γεγονός έχουν διαστάσεις και παραμέτρους, οι οποίες δεν είναι ορατές ή εύκολα αντιληπτές».

 

Πηγές:https://www.athensvoice.gr/culture/arts/449845_spiti-tis-skias-ena-diaforetiko-kai-monadiko-moyseio-stin-xanthi

https://www.auth.gr/news/events/25270

https://www.protagon.gr/epikairotita/to-spiti-tis-skias-ena-diaforetiko-kai-monadiko-mouseio-stin-ksanthi-44341632073