από την Κυριακή Κάππα (Β1)

Ηλίας Χουρίδης… ένα ανερχόμενο αστέρι του taekwondo που στα 14 του μόλις χρόνια είναι 11ος πανευρωπαϊκά, 3ος πανελλήνια και 1ος στη βόρεια Ελλάδα. Προπονητής και σύντροφος του στον δρόμο του πρωταθλητισμού είναι ο Ιωακείμ Πεχλιβάνης, από τον σύλλογο HWARANG, τον πρώτο σύλλογο taekwondo στην Ελλάδα, γνωστό και ως « Ο χώρος των πρωταθλητών». Σήμερα θα ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους στο ρινγκ των συνεντεύξεων του ηλεκτρονικού μας περιοδικού. Τους συνάντησα στη σχολή taekwondo, όπου και μού παραχώρησαν τη συνέντευξη που ακολουθεί.

Πότε ξεκίνησες το taekwondo;11.jpg

Ήμουν τεσσάρων, πριν από δέκα χρόνια.

Τι σε έκανε να το ξεκινήσεις;

Το θεωρούσα παιχνίδι, όπως είναι το ποδόσφαιρο. Με γέμιζε, με έκανε χαρούμενο.

Πόσες ώρες αφιερώνεις στην προπόνησή σου;

Πλέον τρεις, παλιότερα εφτά.                    

Ποιες είναι οι σκέψεις σου κατά τη διάρκεια ενός αγώνα;

Λόγω του άγχους μου, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα παραπάνω από το τι πρέπει να κάνω για να πάρω πόντους. 

Ποιο είναι το κύριο άγχος σου πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα;

Ποιος είναι ο αντίπαλος μου και το πώς θα παίζει.

Θεωρείς πως αδικήθηκες σε κάποιο αγώνα;

Πολλές φόρες. Στο φετινό πανελλήνιο, σε έναν αγώνα είχαμε μεγάλη απόσταση με τον αντίπαλο μου και επειδή είχαν χαλάσει οι κέρσορες από την κάσκα μου, τού έμπαιναν πόντοι.

Τι έκανες τότε;

Άρχισα να διαμαρτύρομαι στον διαιτητή… και πήρα  ποινή, γιατί δεν επιτρέπεται να μιλάμε κατά τη διάρκεια του αγώνα. Εν τέλει, του αφαιρέθηκαν όλοι οι πόντοι εκτός από τρεις. Δεν ξέρω γιατί, αλλά τελικά κέρδισα με είκοσι πόντους διαφορά.

Ποιος είναι ο υψηλότερος στόχος σου;

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Ποιος ήταν μέχρι στιγμής ο χειρότερος και ο καλύτερος αγώνας σου;

Ο χειρότερος μου αγώνας ήταν πριν από δύο χρόνια, επειδή φοβόμουν τον αντίπαλο, γιατί ήξερα πως βγαίνει πάντα πρώτος. Εν τέλει, έχασα απευθείας 20-0.

       Ο καλύτερος μου αγώνας ήταν πρόσφατα με έναν Ρώσο στη Γερμανία, όπου κατάφερα να κάνω την ανατροπή και να κερδίσω  στα τελευταία δεκαέξι κλάσματα του δευτερολέπτου!

Ποιες είναι οι θυσίες που κάνει ένας πρωταθλητής;

Καταρχήν το φαγητό. Κάνω δίαιτα εδώ και δυο χρόνια και μου φαίνεται σαν να είναι αιώνας. Η κούραση που έχει ένας αθλητής σε συνδυασμό με την πείνα δημιουργεί ένα απαίσιο συναίσθημα.

Ποιος είναι ο στόχος σου για την επόμενη χρονιά;

Να πάω στο πανευρωπαϊκό, να πάρω τα μόρια, να περάσω άνευ και να προκριθώ και στο παγκόσμιο.

Πώς ένιωσες όταν έπιασες το μετάλλιο στα χέρια σου;

Ήταν τόσο υπέροχη αυτή η στιγμή που δεν μπορώ να την περιγράψω με λέξεις ή να την παρομοιάσω με κάποιο συναίσθημα.

Τι είπες στο προπονητή σου, όταν πήρες το μετάλλιο;

Τίποτα… δεν είχα λόγια εκείνη την στιγμή. Άρχισε να χαίρεται, να χορεύει. Και εγώ τον κοιτούσα και γελούσα.

Ποιο άτομο σε υποστηρίζει περισσότερο κατά τη διάρκεια του αγώνα;

Οι συμπαίκτες μου με ενθαρρύνουν και με εμψυχώνουν απ’ έξω.

Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη μετά το τέλος του αγώνα;

«Έσκισες και πάλι παιχταρά μου». 

Η πιο ξεχωριστή για εσένα στιγμή;

Όταν στην επιστροφή μας από το πανευρωπαϊκό, μάς υποδέχτηκε όλη η σχολή μου με ανθοδέσμες και τουλουμπάκια.

Τουλουμπάκια;12.jpg

Γλυκά γενικά… αλλά τα τουλουμπάκια. Είναι αξία!

[ Ακολούθησαν γέλια]

Πώς ένιωσες τότε;

Ήμουν έτοιμος να κλάψω από τη χαρά μου.

Έχεις κερδίσει αγώνες με σπασμένο άκρο;

Κέρδισα την πρόκριση στο πανευρωπαϊκό με σπασμένο δάχτυλο και ένα πανελλήνιο πριν δυο περίπου χρονιά με σπασμένο το κόκαλο στον ώμο μου.

Θεωρείς πως χρειάζεσαι ένα διάλλειμα από το teakwondo;

Όχι, θεωρώ πως στη φάση που είμαι χρειάζομαι περισσότερη προπόνηση.

Τι θα έλεγες σε έναν αθλητή που τώρα ξεκινά τον πρωταθλητισμό;

Να δουλέψει τα μπλοκ, τα στεπ και την ταχύτητά του, να μην έχει άγχος και να μη φοβάται.

Τι σκεπτόσουν πριν ξεκινήσει ο αγώνας;

Ότι θα χάσω… αλλά τελικά κέρδισα!

Αν ήξερες τις δυσκολίες και την προσπάθεια που θα έπρεπε να καταβάλλεις θα ξεκινούσες το taekwondo;

Ναι, γιατί μου αρέσει αυτή η προσπάθεια που κάνω και τα αποτελέσματα της.

Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει; Και από ποιον ήταν;

Ήταν συμβουλές στρατηγικής από τον προπονητή μου σε έναν αγώνα στην Αθήνα.

Η πίεση το στρες και το άγχος σε επηρεάζουν στην υπόλοιπη καθημερινότητα σου; Για παράδειγμα στο σχολείο;

Όχι ιδιαίτερα…(έμεινε για λίγο σκεπτικός).  Ίσως λίγο το άγχος, κυρίως για τα κιλά.

Υπήρξαν στιγμές που ήθελες να τα παρατήσεις;

Ναι, όταν ήμουν πιο μικρός έλεγα ότι το βαρέθηκα και ήθελα να σταματήσω. Όταν όμως κατάλαβα τι είχα καταφέρει με τη μέχρι τότε προσπάθειά μου, θέλησα να το συνεχίσω και το συνέχισα.

Όταν ξεκίνησες φοβήθηκες τους τραυματισμούς;

Όχι, ήξερα ότι θα συμβούν, ότι ήταν μέρος του παιχνιδιού. Ήξερα πως πήγαινα  taekwondo!

 Υπήρξε κάποιο περιστατικό που σε πείσμωσε να συνεχίσεις;

Όταν είχα σπάσει ένα κόκαλο στη μέση του αγώνα και δεν ήθελα να τα παρατήσω. Ήθελα απλώς να πάρω το χρυσό, δεν είχα τίποτα άλλο στο μυαλό μου. Και ένα άλλο περιστατικό μ’ έναν αντίπαλο από τον οποίο έχασα. Πείσμωσα να τον κερδίσω και στον επόμενο αγώνα βγήκε νοκ άουτ, γιατί έκλαιγε.

Φιλικός είπαμε ήταν;

[Ακολούθησαν γέλια ]

Ναι, ναι φιλικός ήταν.

Τι θεωρείς πως σου έχει δώσει το taekwondo;

Αυτοάμυνα, συγκέντρωση, πειθαρχία και ωραίες στιγμές.


Ιωακείμ Πεχλιβάνης
(Για τους φίλους και συνοδοιπόρους «Μάκης», όπως μας συστήθηκε), περήφανος  προπονητής του Ηλία Χουρίδη.



Πώς αισθάνεστε για την επιτυχία του Ηλία Χουρίδη πρόσφατα με την πρόκρισή του στο πανευρωπαϊκό αλλά και για τα επιτεύγματά του μέχρι στιγμής;

Ο Ηλίας είναι ένας αθλητής που εμπιστεύομαι, είναι εργατικός και δουλεύει σκληρά. Ο στόχος που έχουμε μετά την επιτυχία στη Γερμανία, που πήρε την πρόκριση για το πανευρωπαϊκό, είναι να δουλέψουμε, να συμμετέχουμε σε διάφορα meeting, να κάνουμε σταθμούς, για να δουλέψουμε τα κενά μας και να ολοκληρώσουμε την προετοιμασία μας μέχρι τον Δεκέμβριο που έχει το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Ένα επίθετο για να τον χαρακτηρίσετε;

Μαχητής… μπορώ να πω πως είναι ένας μαχητής!!!

Ποια ήταν η πρώτη σας φράση, όταν τελείωσαν οι αγώνες και είχε κερδίσει;

Ήταν ένα μεγάλο μπράβο. Αν και προσωπικά ήμουν σίγουρος, πριν ακόμα πάμε στους αγώνες ότι θα τα καταφέρει και θα φτάσει στην πρώτη θέση.

Πιστεύετε πως έχει φτάσει στο 100% του;

Όχι, είναι πολύ μικρός, για να πούμε ότι βρίσκετε στο 100% του. Η σκληρή δουλειά θα δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα προσπαθώντας να φτάσουμε στο 100%. Ελπίζουμε μέχρι τον Δεκέμβριο να φτάσουμε σε αυτό το ποσοστό. Όμως όταν φτάνει σε τόσο ψηλές και μεγάλες διακρίσεις σε αυτή την ηλικία, οι προοπτικές είναι πολύ καλές για αυτόν τον αθλητή.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή;

Όρεξη και διάθεση να δουλέψει και νομίζω πως είναι το μόνο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας αθλητής, για να καταφέρει να υλοποιήσει και  επιτύχει τους στόχους του. Από  εκεί και πέρα, θα πρέπει να έχει πίσω την οικογένεια, η οποία στηρίζει την προσπάθειά του. Εάν δεν υπάρχει οικογένεια για να τον στηρίξει όση διάθεση και όρεξη να έχει, ακόμα και αν είναι ένα ταλέντο που μπορεί να φτάσει ψηλά, δεν θα τα καταφέρει, γιατί δε θα έχει την ανάλογη στήριξη. 

Ποια από τα παραπάνω έχει και ποια πρέπει να αναπτύξει;

Στην προκειμένη περίπτωση βλέπουμε ότι ο Ηλίας είναι εργατικός, έχει από πίσω μία οικογένεια η όποια τον στηρίζει και οι στόχοι και τα όνειρα μας είναι να φτάσουμε ψηλά.

Θεωρείτε πως η πολιτεία στηρίζει τους αθλητές όσο θα έπρεπε;

[ έμεινε για λίγο σκεπτικός… αναστέναξε]

Η πολιτεία είναι σε μια φάση δύσκολη για όλους τους Έλληνες και σίγουρα για τους αθλητές. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο… αλλά  εμείς δεν θα μείνουμε σε αυτό, γιατί αν μείνουμε, έχουμε χάσει τον στόχο μας.

Σας ευχαριστώ θερμά για τη συνέντευξη που μού παραχωρήσατε!