της Μαριάννας-Ραφαηλίας Παλιεράκη (Γ2)

Όταν σε πρωτοείδα, όμορφος σαν κόκκινα τριαντάφυλλα

εις στην καρδιά μου δημιουργήθηκαν φτερά.

Κι όταν ακούμπησα τα απαλά σου χείλη για πρώτη φορά

σ' άλλον κόσμο εκτοξεύτηκα.

από τον Θοδωρή Τερζή (Β3)

Ένα άθλημα που γνωρίζει στις μέρες μας ιδιαίτερη άνθιση είναι η ποδηλασία. Μια και είμαι χρόνια ποδηλάτης, μπορώ να σας πληροφορήσω ότι δεν πρόκειται για ένα εύκολο και απλό άθλημα, καθώς προϋποθέτει να βρίσκεσαι σε πολύ καλή φυσική κατάσταση. Επίσης, είναι πολυδάπανο, γιατί έχει ακριβό εξοπλισμό. Και κάτι που ίσως να μην γνωρίζατε είναι ότι υπάρχουν πολλά είδη αγωνισμάτων με ποδήλατο (για παράδειγμα το αγώνισμα ατομικής χρονομέτρησης και το αγώνισμα αντοχής δρόμου)  και ο καθένας μπορεί να διαλέξει αυτό που του ταιριάζει, είτε είναι ομαδικό είτε ατομικό.

από τη Χρυσή Μυλωνά (Β3) και τη Χαρά Λιχριδά (Β3)

Μία από τις ανησυχίες των εφήβων είναι η εικόνα του σώματός τους. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους, αναπτύσσουν αισθήματα και στάσεις για το σώμα τους, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της εικόνας που σχηματίζουν γι’ αυτό. Έχουν επίσης την τάση να υιοθετούν τις απόψεις των άλλων και να προσπαθούν να ακολουθούν τη «μόδα». Έτσι, ενδέχεται να αποκτήσουν μία αρνητική αντίληψη για το σώμα τους, που να τους προξενεί απογοήτευση ή μπορεί να φτάσουν να το θεωρήσουν «απωθητικό και επαίσχυντο», αν αυτό δεν το αποδέχεται η κοινή γνώμη.

από την Ιουλία Χατζησιαφαρίκα (Β3)

Εξαρχής δεν θα έπρεπε να καπνίζει κανένας άνθρωπος σε ολόκληρο τον κόσμο για τον λόγο ότι το τσιγάρο βεβαίως και κάνει μόνο κακό. Αργά ή γρήγορα πιστεύω πως οι καπνιστές θα καταλάβουν τι εστί τσιγάρο και κυρίως το πόσο κακό κάνει στην υγεία τους. Το χειρότερο όμως θα είναι πως δεν θα καταφέρουν να το κόψουν, επειδή θα έχουν εθιστεί, με αποτέλεσμα να αργοπεθαίνουν και να έχουν μία δύσκολη ζωή με πολλά προβλήματα…

από την Κυριακή Κάππα (Β1)

Το κείμενο που ακολουθεί απέσπασε πρώτο βραβείο στον 6ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό για τον έλεγχο του καπνίσματος με θέμα «Η Ζωή χωρίς κάπνισμα», που διοργανώθηκε από το Ερευνητικό Εργαστήριο «George D. Behrakis», Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, στο πλαίσιο του 9ου Πανελληνίου Μαθητικού Συνεδρίου «Παιδεία για έναν Κόσμο Χωρίς Κάπνισμα».

Αγαπημένοι μου αναγνώστες καλημέρα. Αρχικά ένα εγκάρδιο ευχαριστώ για τα θετικά μηνύματά σας και μια υπόσχεση, που είναι και ο προσωπικός μου αγώνας, να μην σας απογοητεύσω πότε και να συνεχίσω μέσα από τα άρθρα μου, κρατώντας το ενδιαφέρον σας για την επικαιρότητα και σπάζοντας τα υπερβολικά στερεότυπα, να κάνω μαζί σας τη διαφορά.

από την Ελένη Σεμανιάκου (Β3)

Γονείς! Μια λέξη συναισθηματικά φορτισμένη που μας φέρνει στο μυαλό τα άτομα που αγαπάμε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Τους ανθρώπους που ό,τι κι αν γίνει, ό,τι και αν κάνουμε, θα μας συγχωρέσουν, θα είναι δίπλα μας να μας συμπαρασταθούν και να πουν αυτό που πιστεύουν ότι είναι καλό για μας. Τις περισσότερες φορές όμως το ενδιαφέρον τους γίνεται αιτία τσακωμού. Γιατί άραγε να συμβαίνει αυτό;

από τη Δήμητρα Τριανταφυλλίδη (Β3)

Πριν διαβάσεις αυτό το άρθρο, θέλω να σκεφτείς. Έχεις δει ποτέ ένα κατοικίδιο να χοροπηδάει από ευτυχία, απλώς και μόνο επειδή γύρισε ο ιδιοκτήτης του στο σπίτι; Μία γάτα να γουργουρίζει και να ζητάει χάδια; Μία σκυλίτσα να φροντίζει τα μικρά της; Το κατοικίδιο που προσπαθεί να ανεβάσει τη διάθεση του ιδιοκτήτη του, όταν εκείνος δεν είναι καλά; Την αντίδρασή του, όταν το μαλώνει ο ιδιοκτήτης του; Τα μάτια των ζώων που καθρεφτίζουν τα χιλιάδες συναισθήματα που νιώθουν –αγάπη, φόβο, θλίψη, ευχαρίστηση- ακριβώς όπως και εσύ;

από την Ξανθίππη Χρύσογλου (Α3)

Φιλοζωία. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό, όταν ακούτε αυτή τη λέξη; Κάθε φορά που βλέπετε ένα αδέσποτο στον δρόμο, προσπαθείτε να το βοηθήσετε ή απλά το αγνοείτε; Είστε από τους ανθρώπους που παίρνουν ένα κατοικίδιο και μετά το εγκαταλείπουν ή το αγαπούν για πάντα; Η εκμετάλλευση και η κακοποίηση των ζώων είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα που πρέπει να μας απασχολεί όλους.

της Κυριακής Κάππα (Β1)

Σας καλωσορίζουμε στο περιοδικό του 5ου Γυμνασίου Νεάπολης με τον τίτλο «Το 5ο είχε τη δική του υστερία».

    Και για να μην πάει ο νους σας στο κακό μια διευκρίνιση: Με την έννοια υστερία δεν εννοούμε τίποτα αρνητικό αλλά την υστερία για τη γνώση, την αλήθεια και τη μάθηση, που αποκτά και προσπαθεί να μεταφέρει ένας έφηβος, όπως εμείς, αναδεικνύοντας μέσα από την ομαδική δουλειά και εξάσκηση το ατομικό του χάρισμα.

Σας χαιρετώ και σας καλωσορίζω, πολυαγαπημένοι μου αναγνώστες, στη στήλη της φιλοζωίας. Στο σημερινό άρθρο θα μιλήσουμε για ένα θέμα… ή καλύτερα για μία ράτσα αρκετά συζητημένη και παρεξηγημένη… τα pitbull.

     Αλήθεια, ξεκινήσατε σχετική συζήτηση μέσα στην παρέα σας; Αν ναι, ίσως διαπιστώσατε ότι οι απόψεις για τα συμπαθέστατα, κατ’ εμέ, τετράποδα είναι αντικρουόμενες. Για να γίνουν πιο ξεκάθαρες οι διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών, ρώτησα τρία άτομα – που θέλησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους- από κάθε πλευρά τι πιστεύουν πως είναι ένα pitbull. Ιδού οι απαντήσεις που έλαβα: